MONOCULTURE | Een recent verhaal

Lovis Corinth (1858-1925) was een Duitse kunstenaar en schrijver. Zijn (latere) schilderijen zijn een soort synthese tussen impressionisme en expressionisme; het zijn portretten en landschappen met een grote zeggingskracht. In 1911, na een beroerte waarbij hij gedeeltelijk verlamd raakte aan zijn linkerzij, werd Corinths werk losser en expressionistischer. Van 1915 tot 1925 was hij, als invloedrijk schilder, president van de Berlin Secession. Tijdens de nazidictatuur veroordeelde het regime zijn werken en noemde ze 'ontaard'. In 1937 verwijderden de nazi's bijna 300 van zijn werken uit openbare collecties; zeven ervan werden getoond op de beruchte Entartete Kunst-tentoonstelling van 1937. Dit is een portret van zijn vriend, de Deense criticus Georg Brandes, die in Kopenhagen werd geboren in een niet-pratikerend joods gezin. Brandes hield echter niet van zijn portret en toen hij hoorde van Corinths dood, schreef hij in een brief aan zijn secretaris: “de straf voor zo'n ellendig portret van mij.”