MONOCULTURE | Een recent verhaal

Congrestoespraak tijdens de opening van het 6de Wereld-Esperanto-congres in Washington, D.C., 15 augustus 1910  

Dit dunne boekje bevat de beroemde toespraak 'Land van Vrijheid' die Zamenhof in 1910 gaf op het zesde Esperanto-congres in Washington. Zamenhof had hoge verwachtingen van de ontwikkeling van de esperantistische beweging in de VS, en sprak de aanwezigen van de conferentie aan als burgers van “het land van vrijheid” en als de “machtigste vertegenwoordiger van de nieuwe wereld.” Het belangrijkste thema van zijn toespraak was echter de eenheid van de esperantistische gemeenschap wereldwijd. Hij geeft een samenvatting van zijn ideeën en stelt dat “de internationale taal geen andere kan zijn dan het Esperanto” en dat eventuele wijzigingen in de taal alleen door esperantisten zélf, en met algemene instemming, kunnen worden aangebracht. Wanneer in 1907 een delegatie van prestigieuze universiteitsprofessoren er voor koos om een anoniem ingediend voorstel te steunen voor een herziene versie van het Esperanto genaamd Ido, ontstond er een schisma binnen de beweging. Zamenhof hield in gedachten dat een eerdere kunstmatige taal, Volapük, gefaald had omdat ze voortdurend werd gewijzigd en hij beschouwde alle verzoeken tot hervormingen dan ook  als verraad.