MONOCULTURE - ARTWORKS
©Photo: MHKA
Pierre Pierre verkent de complexe figuur Léopold Sédar Senghor, de dichter en filosoof die van 1960 tot 1980 Senegal's eerste verkozen postkoloniale president was. Twee sets van 10 prenten, respectievelijk Pierre Pierre en Pierre genoemd, brengen verschillende referenties samen, van Senghor, over het surrealisme, tot Arno Breker en zijn voorstel voor een monument voor Afrikaanse bevrijding in Dakar en het maskermotief van de affiche voor het eerste Festival des Arts Nègres in Dakar in 1966, of de afbeelding van een sculptuur die op het festival werd getoond. Andere prints zijn suggestiever, zoals het gekleurd licht dat weerkaatst op een marmeren vloer (of een zandstrand). Het is aan ons om dit web van associaties te interpreteren die Braun verzamelde tijdens zijn onderzoek naar Senghors leven en naar de négritude-beweging, waarvan Senghor een van de belangrijkste protagonisten was. De installatie bevat twee foto's en een reeks abstracte schilderijen die gemaakt zijn met verf op ruwe zijde. Braun liet de kleuren vrij uitlopen en zich vermengen. Het is een verwijzing naar hoe persoonlijkheden zich ontwikkelen en transformeren, terwijl ze tegelijk beïnvloed worden door andere denkers of krachten van buitenaf.
Pierre Pierre verkent de complexe figuur Léopold Sédar Senghor, de dichter en filosoof die van 1960 tot 1980 Senegal's eerste verkozen postkoloniale president was. Twee sets van 10 prenten, respectievelijk Pierre Pierre en Pierre genoemd, brengen verschillende referenties samen, van Senghor, over het surrealisme, tot Arno Breker en zijn voorstel voor een monument voor Afrikaanse bevrijding in Dakar en het maskermotief van de affiche voor het eerste Festival des Arts Nègres in Dakar in 1966, of de afbeelding van een sculptuur die op het festival werd getoond. Andere prints zijn suggestiever, zoals het gekleurd licht dat weerkaatst op een marmeren vloer (of een zandstrand). Het is aan ons om dit web van associaties te interpreteren die Braun verzamelde tijdens zijn onderzoek naar Senghors leven en naar de négritude-beweging, waarvan Senghor een van de belangrijkste protagonisten was. De installatie bevat twee foto's en een reeks abstracte schilderijen die gemaakt zijn met verf op ruwe zijde. Braun liet de kleuren vrij uitlopen en zich vermengen. Het is een verwijzing naar hoe persoonlijkheden zich ontwikkelen en transformeren, terwijl ze tegelijk beïnvloed worden door andere denkers of krachten van buitenaf.
