MONOCULTURE - ARTWORKS

© Luc Deleu
Schaal en Perspektief [Scale and Perspective], 1980
Tekening , 880 x 760 mm
ink, paper

De titel Principes voor Lessen in Perspectief doet denken aan een saai lesboek over technisch perspectieftekenen. Het gaat echter om een reeks installaties waarbij Deleu als een kunstenaar-reus (voor ons vertrouwde) enorm grote objecten uit het weidse landschap oppakt en 'omver gooit' of 'plat legt' in een andere omgeving. Dit zorgt ervoor dat we de ruimte heel anders gaan ervaren. De aanzet hiertoe was een reis naar de Verenigde Staten waar hij onder de indruk geraakte van de twin towers van het World Trade Centre in New York en van een omgevallen sequoiaboom in Californië; we kunnen volgens Deleu pas een idee krijgen van de grootte en het volume van torens als één toren plat naast de andere zou liggen en we er langs zouden kunnen wandelen. Voor een wedstrijd voor sociale huisvesting in Barcelona ontwierp hij twee identieke gebouwen (op basis van het principe van de gulden snede), één rechtop en de tweede er plat naast. Hij maakte er een maquette van waarbij het 'liggende' gebouw over een rivier hangt en twee schepen (de Queen Elisabeth I en II) er onderdoor varen. Onder de eenvoudige lijntekening in inkt die hetzelfde idee voorstelt, schrijft hij: an idea-design for a global center (sic) for interracial communication showing a lesson in scale with twin buildings (een ideeontwerp voor een wereldcentrum voor interraciale communicatie dat een les in schaal presenteert met tweelinggebouwen). Dergelijke installaties worden verenigd onder de naam Schaal en Perspectief. Niet alleen (maquettes van) gebouwen worden echter voor die installaties gebruikt. Het ons zo bekende beeld van een torenkraan hoog boven gebouwen uitstekend, verstoort Deleu bijvoorbeeld door zo'n kraan een paar weken in zijn volle lengte op de grond van galerie Montevideo (in de Antwerpse haven) te laten rusten. Hoogspanningsmasten zijn precies door een tornado vanuit een weiland op het Sint-Pietersplein geworpen. Zijn voorstel uit 1970 om alle verlichtingspalen langs de autowegen af te zagen wegens verspilling van energie krijgt nieuw leven in de vorm van brandende snelweglichten die zich diagonaal door een galerie in München boren.