MONOCULTURE | Een recent verhaal

De Italiaanse Carol Rama (1918-2015) maakte decennialang kunst. Ze begon haar carrière in de jaren 1930 en was een zeer eigenzinnige kunstenares die zich niet liet belemmeren door geloof of ideologie. Haar vroege werken in aquarel, gemaakt tijdens het fascistische tijdperk, onderzoeken de menselijke conditie en tonen fundamentele uitdrukkingen en verlangens van het individu, en de zelfbeschikking die iemand heeft over zijn of haar lichaam. Rama's aquarellen zijn levendig, sensueel en compromisloos. Ze zag krankzinnigheid, absurditeit, abnormaliteit, abjectie en het doorbreken van taboes als tekenen van een gezond mentaal, fysiek en artistiek leven. Veel personages laten hun tong uit hun mond hangen. Als twaalfjarige bezocht ze haar moeder in een psychiatrische kliniek, waar ze ontdekte dat patiënten zich 'abnormaal' gedroegen en hun tong uitstaken. Rama beschouwde hen als bevrijd en liet zich door hen inspireren. Voor haar waren zij het die geëmancipeerd waren van de druk, de normaliteit en de repressieve politieke sfeer van het dagelijks leven. Rama zei ooit over haar praktijk:

“Woede is altijd mijn levensconditie geweest. Woede en geweld zijn wat mij drijft om te schilderen.”