Joseph Beuys
Mit Schwefel überzogene Zinkkiste (tamponierte Ecke), 1970
Deze multiple bestaat uit twee zinken dozen zonder deksel. Een van de dozen is bedekt met zwavel en een klein stukje gaas dat in een van de hoeken is gedrukt. In het oeuvre van Beuys zijn open dozen een metafoor voor het menselijk hoofd. Door materialen zoals zink, zwavel en gaas te gebruiken, geeft Beuys zowel rationele als spirituele eigenschappen aan de metalen ‘hoofden’. Zink is een uitstekende geleider die de stroom van energie tussen een batterij en een verbonden apparaat mogelijk maakt. Zwavel is uiterst ontvlambaar en doet dienst als zender van spirituele energie in het werk van Beuys. Het gaas filtert de spirituele energieën die binnenkomen uit van de materiele signalen. De aanwezigheid van het gaas in de hoek van de doos is ook belangrijk: ‘De hoek’, zoals Beuys ooit verkondigde, ‘symboliseert de meest mechanistische neiging van de menselijke geest, de hoeksteen van onze huidige maatschappij, wat tot uiting komt in onze vierkante kamers, vierkante gebouwen en vierkante steden… Als we deze betekenis extrapoleren, vertegenwoordigt het een uitpuren van een systeem met coördinaten in onze cultuur, wetenschap en levensprocessen.’1
1 Beuys in Caroline Tisdall, Joseph Beuys, 72, 74
Editie: /200. 200 gepland, enkel 150 afgewerkt; a: gesigneerd en genummerd; b: niet gesigneerd, niet genummerd
Edition Tangete, Heidelberg