MONOCULTURE | Een recent verhaal

Een mensbeeld van hout zit op een draagbaar en dit geheel wordt gedragen door zo’n beeldhouwerstandaard die we ook als sokkel kunnen zien. De figuur is gedeeltelijk bedekt met een broze korst van mest, modder en bloed. Het gelaat heeft een gelukzalige uitdrukking die wat wordt verstoord door één oog dat van metaal is. Op het moment dat we geloven dat hij een dode zou kunnen zijn, wordt hij levend: we zien zijn helrood geschilderde penis (alsof hij pas besneden is; Es geht um die Wurst! (letterlijk: het gaat om de worst; maar ook: het gaat om de essentie)) en hij laat ons een foto van een gemummificeerde hond zien. Het werk is een deel van de installatie die Durham speciaal voor Documenta IX maakte.