Danny Matthys
(c)image: M HKA
Terras dateert uit de periode dat Matthys experimenteert met fotografie, polaroid en video. Centraal staat de zoektocht naar de mogelijkheden en beperkingen van de waarneming. Hij tast de omgeving, de fysieke ruimte af, bekijkt, analyseert en systematiseert ze. Terras bestaat uit een reeks van vijf zwart-witfoto’s in een witte lijst. Ze zijn genomen door de kunstenaar en worden op een horizontale lijn gepresenteerd. Ze nodigen uit tot een lezing van links naar rechts, zoals een tekst. Elk van de foto’s toont een tafeltje en vier stoelen. Het lijkt steeds hetzelfde beeld, met telkens een minimale positieverandering. Wanneer men echter aandachtiger kijkt, verraadt de graad van verwering van de stoelen dat het telkens om een ander ensemble gaat. Ook het hekje op de achtergrond en de reflecties in het water zijn op elke foto verschillend. Door de foto’s te vergelijken en de reeks als één geheel te aanschouwen, treden zowel de verschillen als de gelijkenissen naar voor. Het rangschikken van de beelden in een reeks doet nieuwe relaties ontstaan. Elk beeld wordt gelezen in de context van het geheel. De samenhang levert meer betekenis dan de som van de informatie van elk beeld afzonderlijk. Louter vormelijk bekeken, toont Terras een dynamisch ritme, een geometrisch spel van horizontalen, verticalen en diagonalen, een staccato van stoelen, tafels, hekjes. Een beweging in de stilstaande fotografische beelden.