MONOCULTURE | Een recent verhaal

Literaire synopsis

In de late jaren 1960 maakte Andy Warhol een verkoopsboek tot popart, en het resultaat is dit verbazingwekkende relaas van de invloedrijke groep kunstenaars, supersterren, verslaafden en freaks die de Factory was. a, A Novel werd gecreëerd op basis van audiotapes opgenomen in en rond de Factory en begint met de wonderlijke Ondine die enkele amfetamines slikt, waarna het zijn personages volgt terwijl ze geïnspireerde, gevatte en door speed gedreven conversaties houden en impressies nalaten in de clubs, koffiebars, ziekenhuizen en bordelen van Manhattan in de sixties. Het bevat een verklarende woordenlijst door de Warholbiograaf Victor Bockris, die meer uitleg biedt bij dit conceptueel unieke werk.

Verhouding van de roman tot de praktijk van de kunstenaar

a, A Novel is grotendeels onleesbaar, net zoals Warhols films grotendeels niet te bekijken zijn. Warhol wou een schrijver zijn, maar net als in zijn filmwerk maakte hij gebruik van spontane performances en een expliciet gebrek aan bewerking. Warhol wou een ‘slechte’ roman schrijven, ‘want iets op de verkeerde manier doen opent altijd deuren’. Vier typistes werden ingezet om de Warhol/Ondine-tapes te transcriberen. Maureen Tucker, de drummer van The Velvet Underground, was een expert daarin, maar ze weigerde de scheldwoorden over te nemen en liet die weg. Twee schoolmeisjes werden ingehuurd om aan enkele tapes te werken. Toen een moeder van een van de meisjes hoorde waar ze naar luisterden, gooide ze de tape weg; verschillende uren conversatie raakten zo kwijt. De vier typistes transcribeerden de dialoog telkens anders – sommigen vermeldden de identiteit van de sprekers, anderen niet. De redacteur van a, A Novel, Billy Name, bewaarde de transcripties zoals hij ze kreeg, met elke typfout en verkeerdelijke personage-aanduiding. Hij ging zelfs van tweekolompagina’s naar een eenkolommer naar gelang de stijl van de typiste. De uiteindelijke gedrukte versie was identiek aan de getypte manuscripten.