MONOCULTURE | Een recent verhaal

Wilhelm Schallmayer (1857-1919) was een psychiater en de eerste bepleiter van de eugenetica in Duitsland. Volgens Schallmayer zou raciale hygiëne (eugenetica) een gemeenschappelijke filosofie worden en alle politieke partijen verenigen, met als doel de erfelijkheid binnen de bevolking te verbeteren. Met Vererbung und Auslese im Lebenslauf der Völker. Eine Staatswissenschaftliche Studie auf Grund der Neueren Biologie (Overerving en selectie in de levensloop der volkeren. Een staatswetenschappelijke studie gebaseerd op de moderne biologie) probeerde hij aan te tonen dat een verschuiving van ethische waarden – weg van het traditionele gezinsmodel en de voorziene genderrollen – uiteindelijk had geleid tot een snelle toename van homoseksualiteit en een daaropvolgende achteruitgang van de Grieks-Romeinse beschaving. Schallmayer, erg geïnspireerd door de darwinistische evolutietheorie en het idee van het behoud van de soort door middel van biologische evolutie, was van mening dat het behoud van de staat het hoofddoel van de politiek moest worden om te overleven in de concurrentiestrijd tussen naties. In tegenstelling tot andere eugenetici uit zijn tijd, die de culturele en intellectuele superioriteit van het ‘noordse ras’ boven alle andere vooropstelden en promootten, was Schallmayers benadering niet racistisch. Hij was de eerste die het onderwerp behandelde vanuit een managerslogica van efficiëntie. Zo was een van zijn suggesties de invoering van een systeem van bonussen en vergoedingen om hoge ambtenaren en vertegenwoordigers van de geschoolde middenklassen aan te moedigen grotere gezinnen te krijgen.